صدا به صدا نمی رسید .

همه مهیای رفتن و پیوستن به برادران مستقر در خط بودند .

راه طولانی ، هوا گرم و تعداد نیروها زیاد بود .

راننده خوش انصاف هم در کمال خونسردی آینه را میزان کرده

و به سر و وضعش می رسید .

بچه ها پشت سر هم صلوات می فرستادند ،

برای سلامتی امام ، سلامتی بعضی مسئولان ، فرمانده لشگر و ...

ولی باز هم راننده راه نمی افتاد .

بالاخره سروصدای بعضی درآمد :(( چرا معطلی برادر؟ 

لابد صلوات می خواهی . اینکه خجالت نداره .

چیزی که زیاد است صلوات .))

سپس رو به جمع ادامه داد :(( برای سلامتی بنده ،

گیر نکردن دنده ، کمتر شدن خنده یک صلوات راننده پسند بفرستید !))